ΗΤΑΝ Ο ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ; ΟΧΙ.

 

    Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, σας λένε ότι ο Τιμόθεος ήταν πρεσβύτερος. Από που και έως που όμως; Ποια Γραφή διαβάζουν; Λέει κάτι τέτοιο ο απόστολος Παύλος κάπου και έτσι ευθαρσώς τον ονομάζουν έτσι;;

ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ!! Γιατί να μην μένουμε όλοι στα λεγόμενα της Γραφής;

-ΠΑΝΤΩΣ, Ο,ΤΙ ΝΑ'ΝΑΙ ΛΕΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ. ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΤΟ ΒΛΕΠΩ. ΔΕΝ ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΜΟΝΙΜΩΣ ΑΥΤΗΝ ΠΡΟΤΙΜΑΝΕ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΡΟΜΗΘΕΥΜΕΝΗ ΓΙΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΗ.

 

    Πέραν αυτού του δεδομένου, δηλαδή απουσίας αναφοράς του Τιμόθεου ως "πρεσβύτερο,"(!) όπως και σήμερα, «πρεσβύτερος» σήμαινε απλώς ένας ηλικιωμένος άνθρωπος, ένας γέροντας.

Στο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής του Ι. Σταματάκου, διαβάζουμε:

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                               Ι                                                                            Ι
-Βάσει αυτού που υπογράμμισα με κίτρινη γραμμή, ξεκάθαρα ο Παύλος μας λέει ότι ο Τιμόθεος ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΕΤΟΙΟΣ!! Δεν ήταν «πρεσβύτερος την ηλικίαν, γεροντότερος» επειδή τον περιγράφει ως εξής:

Α'Τιμ.4:12,14 / μηδεις ΣΟΥ ΤΗΣ ΝΕΟΤΗΤΟΣ καταφρονειτω αλλα τυπος γινου των πιστων εν λογω εν αναστροφη εν αγαπη εν πνευματι εν πιστει εν αγνεια……14 μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου. 

(Διακρίνουμε εδώ και την αντιδιαστολή μεταξύ νεότητας και πρεσβυτέρου.)

 

    Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναρωτηθούμε, ποια είναι η χρήση του όρου "πρεσβύτερος" στην περίοδο της Καινής Διαθήκης;

    Για αρχή, ο όρος αυτός δεν ξεφύτρωσε από το πουθενά, είναι πράγματι "δανεικός" από την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης καθώς και πρακτική των Εβραίων στην εποχή Του Χριστού και των μαθητών Του. Όπως σε όλους τους λαούς υπήρχαν οι σοφοί στα χωριά όπου δεν υπήρχε επίσημος κυβερνήτης, οι οποίοι παίρνανε αποφάσεις για τους ντόπιους και λύνανε τις διαφορές τους χάριν συμβίωσης στην κοινωνία τους. Αυτοί οι σοφοί φυσικά συνήθιζαν να είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι και έτσι με πείρα και σοφία. Το ίδιο φυσικά ίσχυε και στον λαό Ισραήλ.

    Αυτή η πρακτική λοιπόν, ίσχυε και στην εποχή της ΠΔ και στην εποχή της πρώτης Εκκλησίας · βάζανε ηλικιωμένους ανθρώπους να κανονίζουν για ζητήματα της φυλής και της τοπικής εκκλησίας.

Π.χ. διαβάζουμε στην ΠΔ (δείτε την αντιδιαστολή):

Α'Βασ.12:8 Απέρριψεν όμως την συμβουλήν των πρεσβυτέρων, την οποίαν έδωκαν εις αυτόν, και συνεβουλεύθη τους νέους, τους συνανατραφέντας μετ' αυτού τους παρισταμένους ενώπιον αυτού.

--Και πάλι το ίδιο (τυχαίο; Δεν νομίζω. Διαφοροποιούνται ελάχιστα οι λέξεις στους Εβδομήκοντα):

Β'Χρον.10:8 Απέρριψεν όμως την συμβουλήν των πρεσβυτέρων, την οποίαν έδωκαν εις αυτόν, και συνεβουλεύθη τους νέους τους συνανατραφέντας μετ' αυτού, τους παρισταμένους ενώπιον αυτού.

    More in regards to elders with the role of overseer and more:

Αριθ.11:16-17 /  Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Σύναξον εις εμέ εβδομήκοντα άνδρας εκ των πρεσβυτέρων του Ισραήλ, τους οποίους γνωρίζεις ότι είναι πρεσβύτεροι του λαού και άρχοντες αυτών· και φέρε αυτούς εις την σκηνήν του μαρτυρίου, όπου θέλουσι σταθή μετά σου. 17 Και θέλω καταβή και λαλήσει εκεί μετά σού· και θέλω λάβει από του πνεύματος του επί σε και θέλω επιθέσει επ' αυτούς· και θέλουσι βαστάζει το φορτίον του λαού μετά σου, διά να μη βαστάζης αυτό συ μόνος.

 

Α’Σαμ.16:4 / 4  Και έκαμεν ο Σαμουήλ εκείνο το οποίον είπεν ο Κύριος, και ήλθεν εις Βηθλεέμ. Ετρόμαξαν δε οι πρεσβύτεροι της πόλεως εις την συνάντησιν αυτού και είπον, Εν ειρήνη έρχεσαι; 

 

Α’Βασ.8:1 Τότε συνήθροισεν ο βασιλεύς Σολομών προς εαυτόν εν Ιερουσαλήμ τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ και πάντας τους αρχηγούς των φυλών, τους οικογενάρχας των υιών Ισραήλ, διά να αναβιβάσωσι την κιβωτόν της διαθήκης του Κυρίου εκ της πόλεως Δαβίδ, ήτις είναι η Σιών. 

 

Έζρα 10:14 ας διορισθώσι τώρα άρχοντες ημών εν όλη τη συνάξει, και ας έλθωσι καθ' ωρισμένους καιρούς πάντες οι λαβόντες ξένας γυναίκας εις τας πόλεις ημών, και μετ' αυτών οι πρεσβύτεροι εκάστης πόλεως και οι κριταί αυτής, εωσού η φλογερά οργή του Θεού ημών διά το πράγμα τούτο αποστραφή αφ' ημών. 

-Φυσικά και στην Καινή Διαθήκη μας δίνεται η σημασία της λέξης πρεσβύτερος, πάλι από τον απόστολο Παύλο:

Α'Τιμ.5:1-3, 17 / Πρεσβύτερον μη επιπλήξης, αλλά πρότρεπε ΩΣ ΠΑΤΕΡΑ, τους ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ως αδελφούς, 2 τας πρεσβυτέρας ως ΜΗΤΕΡΑΣ, τας ΝΕΩΤΕΡΑΣ ως αδελφάς μετά πάσης καθαρότητος. 3 Τας χήρας τίμα τας αληθώς χήρας………… 17 Οι καλώς προϊστάμενοι πρεσβύτεροι ας αξιόνωνται διπλής τιμής, μάλιστα όσοι κοπιάζουσιν εις λόγον και διδασκαλίαν· 

 

Α’Πέτ.5:5 Ομοίως οι νεώτεροι υποτάχθητε εις τους πρεσβυτέρους. Πάντες δε υποτασσόμενοι εις αλλήλους ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην· διότι ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν. 

--Στο πλαίσιο αυτό, η λέξη πρεσβύτερος απλά σήμαινε ηλικιωμένος/η, όπως και σήμερα. Οπότε, βάσει αυτού, καταλαβαίνουμε ότι ο ευαγγελιστής/απόστολος, έθετε "ηλικιωμένους" κατά τόπους όπου είχαν προκύψει πιστοί μαθητές του Κυρίου και αυτό με ρόλο την «επισκοπή» (επίβλεψη)για την οικοδομή και αύξησή τους στην συνέχεια τους με τον Κύριο, έχοντας αυτοί πείρα στην ζωή και ωριμότητα και σοφία, παράγοντες απαραίτητοι για την ομαλή λειτουργία μίας τοπικής εκκλησίας. Διαβάζουμε:

 

Πράξ.14:23 Και αφού εχειροτόνησαν εις αυτούς πρεσβυτέρους κατά πάσαν εκκλησίαν, προσευχηθέντες με νηστείας, αφιέρωσαν αυτούς εις τον Κύριον, εις τον οποίον είχον πιστεύσει.

 

Τίτ.1:5-9 /  Διά τούτο σε αφήκα εν Κρήτη, διά να διορθώσης τα ελλείποντα και να καταστήσης εν πάση πόλει πρεσβυτέρους, καθώς εγώ σε διέταξα, 6 όστις είναι ανέγκλητος, μιας γυναικός ανήρ, έχων τέκνα πιστά, μη κατηγορούμενα ως άσωτα ή ανυπότακτα. 7 Διότι πρέπει ο επίσκοπος να ήναι ανέγκλητος, ως οικονόμος Θεού, μη αυθάδης, μη οργίλος, μη μέθυσος, μη πλήκτης, μη αισχροκερδής, 8 αλλά φιλόξενος, φιλάγαθος, σώφρων, δίκαιος, όσιος, εγκρατής, 9 προσκεκολλημένος εις τον πιστόν λόγον της διδασκαλίας, διά να ήναι δυνατός και να προτρέπη διά της υγιαινούσης διδασκαλίας και να εξελέγχη τους αντιλέγοντας. 

 

   Έτσι, στην συνέχεια μεν αλλά και από παλιά, ο πρεσβύτερος την ηλικία, καθιερώθηκε ως σταθερός και απαραίτητος ρόλος επίβλεψης. Έτσι προέκυψε, η θέση και ο ρόλος επισκοπής που έφερε τον τίτλο του "πρεσβυτέρου"!

    Αυτό (η αξιοποίηση πρεσβυτέρων), είναι ο κανόνας χάριν όπως είπαμε την ομαλή λειτουργία μία συνάθροισης. Υπάρχει πράγματι σοφία σε αυτό. ΌΜΩΣ, φυσικά και λογικά, υπήρχαν νεότεροι πιστοί που λόγω της σχέσης τους με τον Θεό ήταν σε θέση επίσης να συνεισφέρουν στην εκκλησία και πράγματι η συνεισφορά τους πρέπει να γίνει δεκτή με φόβο Θεού ως από του Αγίου Πνεύματος... Αυτοί όμως, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ, αλλά… ΝΕΩΤΕΡΟΙ!! Δηλαδή, δεν μπορούν να φέρουν τίτλο πρεσβύτερος επειδή αυτός κυριολεκτικά ανήκει σε ηλικιωμένους και δινότανε μόνο σε όποιον ηλικιωμένο θα έπαιζε επισκοπικό και ποιμαντικό ρόλο ως πρεσβύτερος την ηλικία!

    Να το δούμε και αλλιώς, πιθανόν να είναι και πολλοί οι ηλικιωμένοι σε μία εκκλησία, αλλά ηλικιωμένοι/πρεσβύτεροι σε επισκοπικό ρόλο ποίμανσης, πρέπει να είναι μόνο όσοι χρειάζονται για την τάξη και οικοδομή και φύλαξη του ποιμνίου.

    Για να κλείσουμε τον κύκλο μας λοιπόν, για αυτό και ο Τιμόθεος δεν ονομάζεται πρεσβύτερος στην ηλικία (ή/και στον ρόλο), επειδή δεν ήταν και στην ηλικία πρεσβύτερος! Ήταν απλά, άλλος ένας αδερφός, κάτω από την ποίμανση των πρεσβυτέρων, ο οποίος προφανώς είχε ειδική κλήση από τον Κύριο να υπηρετεί και τον απόστολο Παύλο και τις τοπικές εκκλησίες (πέντε των αριθμό) που προκύπτανε από τον ευαγγελισμό των αποστόλων. -Διαβάστε εδώ σχετικά με την υπηρεσία του Τιμοθέου σε εκκλησίες: Α'Θεσσ.3:1-2, Α'Κορ.4:17, Φιλιπ.2:19-22, Πράξ.17:14, Α'Τιμ.1:3.

    Αν ξανακούσετε λοιπόν κάποιον να σας λέει ότι ο Τιμόθεος ήταν πρεσβύτερος... ενημερώστε τον με αυτό το κείμενο...

www.ipertisalithias.gr