Οι προθέσεις της ιστοσελίδας

    Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και ο Χριστιανός, συνεχώς μαζεύει πληροφορίες για τον εαυτό του, αλλά και για ότι υπάρχει έξω από αυτόν. Εκ γενετής είμαστε συλλέκτες πληροφοριών. Αυτή η λειτουργία μας, ναι μεν συμβάλλει στην θετική μας εξέλιξη, πρόοδο, αλλά όχι μόνο. Συμβάλλει και αρνητικώς, καθώς μεταξύ όλων των πληροφοριών που έχει συσσωρεύσει ο εγκέφαλός μας, υπάρχουν και εσφαλμένες πληροφορίες! Αυτές, «χτίζουν» στη σκέψη μας, λανθασμένα συμπεράσματα. Στη συνέχεια, εν αγνοία μας (!), κάτω από την επήρεια αυτών, οδηγούμαστε ως «δέσμιοι», σε περεταίρω λάθος συμπεράσματα και αποφάσεις αλλά και άλλοτε σε ανάρμοστες συμπεριφορές. Έτσι λοιπόν, η δυνατότητα του να παίρνουμε σωστές αποφάσεις, αλλά και να έχουμε την προβλεπόμενη συμπεριφορά ενώπιον Του Θεού και των ανθρώπων, (αναλόγως το τι πιστεύουμε) περιορίζεται ή και παύει. Θέλημα Κυρίου είναι η αλήθεια Του, άφθονη να έρχεται από Αυτόν σε μας, ώστε ελεύθεροι στο φως Του και όχι σκλαβωμένοι στην άγνοια και στις πλάνες που προκαλεί η παραπληροφόρηση, η αλλιώς, η «ψευδώνυμη γνώση» (Α’ Τιμοθέου 6:20), να ζούμε το δικό Του θέλημα. Όση αλήθεια έχουμε στη ζωή μας, στο ίδιο μέτρο, θα μπορούμε να γίνουμε δυνατοί Χριστιανοί!

    Δυστυχώς, τα πράγματα πολλές φορές δεν συμβαίνουν όπως επιθυμεί Ο Κύριος ή και εμείς, και έτσι το μέτρο της αλήθειας μας δεν αυξάνει, αντιθέτως μερικές φορές μειώνεται ή νοθεύεται με μη-αλήθειες. Τι συμβαίνει άραγε σ’αυτή τη περίπτωση; Πολλά μπορούμε να πούμε σχετικά, αλλά θα επικεντρωθώ στην «καρδιά» μας.

     Οι αναγεννημένοι πιστοί έχουν μία καρδιά που μέχρι να σταθεροποιηθεί στον αγιασμό, είναι αμφίρροπη μπροστά στο θέλημα Του Θεού και αυτή η καρδιά είναι που δοκιμάζεται στη παρουσία της αλήθειας, αλλά και της πλάνης. Πέφτουν έτσι οι πιστοί μερικές φορές σε σφάλματα απέναντι στην αλήθεια και αυτό επειδή αν και Το «Πνεύμα της αληθείας» δείχνει μεν την αλήθεια, ταυτόχρονα, δεν εμποδίζει το λάθος να προκύψει, την πλάνη (παρόλο που αυτή δεν είναι ο σκοπός Του, αλλά η αλήθεια). Μέσα από το λάθος/πλάνη δοκιμάζεται σε διάφορα επίπεδα και ο ερευνητής κάποιας αλήθειας (που ακόμα δεν είναι απόλυτος, αλλά νιώθει ότι χρειάζεται ακόμα περαιτέρω αποκάλυψη -θα την περιμένει άραγε;; Αν όχι, τι θα θελήσει να βρει;;) και ο πλανεμένος (που νομίζει ότι την βρήκε ενώ δεν την βρήκε -θα αναθεωρήσει/μετανοήσει/ανακαλέσει όταν του φανερωθεί η αλήθεια;;) και όσοι γύρω του πράγματι έχουν την συγκεκριμένη αλήθεια (πως θα σταθούν απέναντι στην πλάνη, τι θα την κάνουν;; Αλλά και πως θα σταθούν απέναντι στον ερευνητή και στον πλανεμένο;;). Στη ρίζα του ζητήματος, στην τελική, η στάση της καρδιάς μας απέναντι στην αλήθεια, φανερώνει αναλόγως, την παρουσία ή την απουσία της αγάπης μας προς Τον Θεό. Αυτό πρέπει να γνωρίζει αυτός που ονομάζει τον εαυτό του «Χριστιανό». Το πώς καταπιάνεσαι με την αλήθεια/ες Του Θεού, δεν είναι παρά ο καρπός της καρδιάς σου και φανερώνει -μέχρι κάποιο σημείο- πόσο μέρος της καρδιάς σου είναι αφιερωμένο στο θέλημα Του Θεού. Έτσι, αν ομολογείς ως αλήθεια:

** την διδασκαλία/γραμμή της όποιας εκκλησίας σου με την όποια ταμπέλα αυτή φέρει, χωρίς να έχεις εξακριβώσει ο ίδιος/α του λόγου το αληθές διότι:

α) ή δεν σε ενδιαφέρει και πολύ,

β) ή δεν σου αρέσει η ιδέα του να ξεβολευτείς, καθώς θεωρείς ότι αν τελικά είναι διαφορετικά τα πράγματα θα πρέπει να διαφοροποιηθείς από τους ανθρώπους του συγκεκριμένου θρησκευτικού κύκλου, κάτι που θα σε κάνει να φαίνεσαι μάλλον παράξενος, πλανεμένος, ή ακόμα και αιρετικός,

γ) ή απλούστατα βαριέσαι να μπεις στην διαδικασία της έρευνας της Αγίας Γραφής,

τότε, η καρδιά σου δεν είναι σε ευθεία με Τον Θεό που ομολογείς ως Κύριο σου.

Παρομοίως, αν ομολογείς ως αλήθεια:

** μία διδασκαλία δική σου, δηλαδή μία που θεωρείς ότι είναι «σωστή», «ωραία», μόνο και μόνο επειδή αυτή:

α) είναι αποδεκτή και από κοσμικούς κύκλους (δημοφιλής)

β) ή σε ησυχάζει, παρηγορεί

γ) ή σου δίνει την ελπίδα σε κάτι που θεωρείς ότι σε συμφέρει,

δ) ή σου φαίνεται λογική,

ενώ δεν έχεις εξακριβώσει μετά κόπου, προσευχής, νηστείας, και χρόνου (!), αν όντως αρέσει στον Κύριο αυτή η διδασκαλία, αν είναι πράγματι από Το Πνεύμα Του Το Άγιο, τότε πάλι, η συμβιβασμένη ή και επιπόλαια καρδιά σου εκτίθεται μπροστά στον Θεό ίσως και στους ανθρώπους.

    Υπάρχει όμως και μία άλλη περίπτωση. Να ομολογείς ως αλήθεια μόνο αυτά που είσαι 100% πεπεισμένος/η ότι αρέσουν στον Κύριο, μία αλήθεια που ερεύνησες και πρόσμενες από Αυτόν, με υπομονή, επιμονή προσοχή, με προσευχή και νηστεία, με αγάπη για αυτήν και φόβο Θεού, με αυταπάρνηση. Και αυτή βέβαια η περίπτωση θα φανερώσει τους ανάλογους καρπούς από μία ανάλογη καρδιά ενώπιον Του Θεού.

    Πάντα οι καρδιές μας είναι γυμνές μπροστά στον Θεό.

    Με διάφορες λοιπόν αφορμές, αποφάσισα να ανοίξω αυτόν τον «δίαυλο» με πρόθεση να αντικρούω -με αγαθή συνείδηση ενώπιον Του Θεού- οτιδήποτε είναι «κατά της αληθείας» όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα στην Αγία Γραφή (είτε αυτό βρίσκεται σε κηρύγματα, είτε σε Χριστιανικά περιοδικά ή βιβλία ή αλλού). Αυτό εξάλλου επιτάσσει μία ειλικρινή αφιέρωσή στο Θεό· μία τέτοια είχε ο απόστολος Παύλος για αυτό και μπορούσε ανοιχτά, με πράξεις, αλλά και με λόγια να μας πει:

Β’Κορ.13:8

"Διότι δεν δυνάμεθα να πράξωμέν τι κατά της αληθείας, αλλ' υπέρ της αληθείας."

 (Αυτό είναι και το σύνθημα της εδώ προσπάθειάς μου.)

    Η επίγνωση του Θεού, αλλά και η αφιέρωσή του, ήταν αυτά που μπορούσαν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο, αλλά και να το θυμίζει και γραπτώς στους πιστούς. Σήμερα αυτή η ενθύμηση, παρότρυνση, έλεγχος ή και επίπληξη, είναι ίσως πιο αναγκαία από ποτέ, και αυτό διότι οι πλειονότητα των «πιστών» των τριών δογμάτων («πιστών», με και χωρίς εισαγωγικά), «δύνανται» να «πράξουν τι κατά της αληθείας» και το κάνουν! Μπορούν και ποδοπατούν με διάφορους τρόπους την αλήθεια διότι, είτε την αγνοούν λόγω του ότι δεν την διδάσκονται ή και δεν την επιζητούν και οι ίδιοι, είτε έχουν συμβιβαστεί λόγω άγνοιας των κινδύνων, λόγω «μισθού», ή λόγω αποδοχής/φήμης/δόξας.

    Αυτή είναι η κατάσταση· μία πολύ μεγάλη μερίδα αυτών (αν όχι η πλειονότητα) είναι αρκετά ευχαριστημένοι με την αρρωστημένη αυτή κατάσταση. Πολλοί είναι αυτοί που μαθαίνουν να είναι ευχαριστημένοι. Τραγικό είναι, ότι ταυτόχρονα θέλουν να τους βλέπουμε και να τους σεβόμαστε ως Χριστιανούς, να πιστεύουμε ότι αγαπούν και αυτοί την αλήθεια Του Θεού. Αυτή όμως δεν είναι η αλήθεια, και αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσουν, και πρέπει να το συνειδητοποιήσουν διότι καθώς παραποιούν ή και αδιαφορούν για την αλήθεια Του Θεού, δεν βλάπτουν μόνο τους εαυτούς τους, αλλά και την Εκκλησία (ποικιλοτρόπως), ακόμα και την διάθεση των μη Χριστιανών απέναντι στον Θεό και την Εκκλησία Του.

     Σε αυτό το σημείο, εξαρχής δηλώνω, ότι αν κάποιος κάνοντας χρήση της Γραφής και πέραν κάθε λογικής αμφιβολίας, μου δείξει κάποιο σφάλμα μου, θα διορθώσω ή θα αφαιρέσω εντελώς το όποιο κείμενο από την ιστοσελίδα. Δεν έχω δικαίωμα ενώπιον Του Θεού να κάνω διαφορετικά. Αυτή η ιστοσελίδα δεν υπηρετεί εμένα, αλλά Τον Κύριο.

    Είθε λοιπόν αυτή εδώ η προσπάθεια μου, να βοηθήσει όποιον πιστεύει -όπως και εγώ- ότι πράγματι χρειάζεται την ανόθευτη αλήθεια Του Θεού, πάντα, με την ελπίδα μου στην ενεργό χάρη Του Θεού, στον «αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως», Τον Ιησού Χριστό.

ΥΓ. Ζητώ τις προσευχές σας για τον σκοπό.

Ο Θεός να σας ευλογήσει.

Αλέξης Τομαράς